İkiBin9

Kabul edelim, 2008 boktan bir yıldı. İyi şeyler olmuş olabilir, tabii ki olacaklar; ama olan kötü şeyleri dengelemeye yetmiyorlar. Arkadaşlıklar bozuldu, birliktelikler bitti, öğrenciler vuruldu, polisler suçlandı, ayakkabılar havalarda uçuştu...

Ama hakkını yemeyeyim 2008'in, güzel olaylara da vesile oldu. Buradan daha güzel mekanlardan birinde, Can yazar oldu. Senelerce istediği şeyin peşinde koşan, sadece "off lan olsa çok über olurdu" deyip yetinmek yerine çabalayıp didinen adam, herhangi bir gazete bayiisine gittiğinizde oradaki binlerce sayfalardan birinde yazarlığını icraa ediyor. Evet, artık herifi okumak için para vereceğiz. Yuh!

Başka ne oldu? Ben değiştim. Evet, değiştim. Daha önceki değişmelerimin aksine "lan ben değiştim. evet evet, bi değişim seziyorum. oh bi titreşim de var sanki. oha telefon çalıyomuş." diye diye kendimi gaza getirmek yerine bu işi ciddiye alarak kendimi toparladım. Değiştiğimi başka insanlardan duymam gerekiyordu. Onlar bana yalan söylemezdi, gerekirse ağzıma sıçar, sırtımdan vuraasfasdasfgh...

Ama ne oldu? Dün MSN'de Ece ve Can'la konuşurken, aylardır ilk defa benimle ben selam veriyorum diye değil, eğlendikleri için konuştuklarını hissettim. Öyle olmayabilir belki, bana öyle gelmiş olabilir; ama o his bana yetti. Ben değiştim abi. Artık utanmadan, milleti kandırmaya çalışmadan, gururla söyleyebilirim.

BEN BİR GAY'İM VE BUNUNLA GURUR DUYUYO...

öhöm şaka.

Ben değiştim...

Ama tırt espri anlayışım hala yerinde gördüğünüz gibi. 2009'da da yerinde duracak muhtemelen, çünkü Ezgi'nin 1001 facepalm'ını görmek buna değiyor. :P

2009 güzel bir yıl olacak. Her şey yolunda gidecek, tüm açık uçlar bağlanacak, yeni alchemy'ler geliştirilecek ve ben, aşık olduğum kız ve harika arkadaşlarımla süper bir yıl geçireceğim.

Çünkü ben her şeyde süper değilim, bari geçireceğim yıl süper olsun.

Fazla felsefik olmadı gördüğünüz gibi. İsterim ki Onur gibi döktüreyim, Mehmet gibi çalkalayayım, Can gibi zeytin ekleyip Yiğitcan gibi içeyim; ama ben buyum abi. Yazar olarak pek bir numaram olmayabilir; ama elimden geldiğince etrafımdakileri mutlu etmek, güldürmek ve eğlendirmek istiyorum.

Çünkü "Ben solo takılayım. Kimseye ihtiyacım yok. Better off..." falan diyorsanız küçük dünyanızda, acilen çıkın o ruh halinden. Arkadaşsız çekilmiyor bu dünya.

Ben şanslıyım ama. En yakın arkadaşıma aşığım deli gibi. Diğerleri de sağolsunlar beni yalnız bırakmıyorlar. Daha ne isterim?

Ha evet, isterim. Ama kaçırdım o şansı. İstenmiyorken istemek yalnızca üzüyor beni. Kendimi kanıtlamaya çalışmak da yersiz. Jüri kararını vermiş, yargıç oturumu kapatmış. Offline görünüyor. O yüzden susuyorum. Mutlu olmaya çalışıyorum.

Çünkü eğer etrafınıza bakarsanız, cidden, mutlu olacak yığınlarca şey var. Bir yerinden tutun artık hayatı, olmayan şeylerin için emo takılmak yerine olan şeyler için sevinmeye başlayın.

Her şey için teşekkür ederim.

Hepinize iyi yıllar.